-
1 skubać
(-bię, -biesz); vt( szarpać) perf; -bnąć to pluck; ( wyrywać) perf; wy- to pluck; (o zwierzętach: zrywać i jeść) perf; -bnąć to nibble, ( odzierać z piór) perf; wy- to pluck* * *ipf.1. ( wyrywać) pluck; skubać kurczaka pluck a chicken; skubać kogoś z pieniędzy pot. (= wyłudzać) fleece sb.2. (chleb, trawę) nibble.ipf.( szarpać sobie coś) pluck; skubał się po brodzie he was plucking his beard.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skubać
-
2 skubnąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skubnąć
-
3 skub|nąć
pf — skub|ać1 impf (skubnęła, skubnęli) Ⅰ vt 1. (pociągnąć) to tug at [brodę, wąsy]; (dłubać) to pick at [zarost, pryszcze, rożek, chleb] 2. (wyrwać) to pluck [liście] 3. (zjeść) [osoba, krowa] to nibble [jedzenie, trawę]; (bez apetytu) [osoba] to pick at [jedzenie]- ledwie skubnęła obiad she hardly touched her dinner4. (uszczypnąć) to pinch [osobę, policzek] 5. pot. (ukraść) to pinch pot. [portfel] Ⅱ skubnąć się — skubać się (pociągnąć się) skubać się za brodę/wąsy to tug at one’s beard/moustacheThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skub|nąć
-
4 szczypać
(-pię, -piesz); vt* * *ipf.1. ( palcami) pinch; (wykręcając l. pociągając) tweak; szczypać kogoś w policzek/ramię pinch sb's cheek/arm; give sb a pinch on the cheek/arm; szczypać kogoś w ucho tweak sb's ear; give sb's ear a tweak.2. (= powodować pieczenie) bite, nip, sting; mróz szczypał nas w policzki the frost nipped our cheeks.3. (o skórze, oczach, ranie, języku) (= piec) prickle, sting; oczy mnie szczypią od dymu my eyes are stinging from the smoke.ipf.1. (= szczypać samego siebie) pinch o.s.; szczypać się w ucho tweak one's own ear.2. pot. (= krępować się, zwlekać) pussyfoot (about l. around); nie szczyp się i mów, czego chcesz stop pussyfooting around and say what you want.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczypać
-
5 pierz|e
n sgt 1. (pióra) feathers; (upierzenie) plumage- wróbel nastroszył pierze the sparrow ruffled its feathers- ptak pokryty szarym pierzem a bird with grey plumage2. (do wypychania poduszek) feathers- pierze gęsie/indycze goose/turkey feathers- wypchać poduszkę pierzem to stuff a pillow with feathers- poduszka z pierza a feather pillow- skubać a. drzeć pierze to strip feathers3. żart. (włosy) miała pierze na głowie she had wispy hair■ będzie pierze leciało that’ll make the feathers a. the fur fly- aż pierze leciało, kiedy zaczęli się kłócić feathers were flying when they started arguing- ni z pierza, ni z mięsa pot. neither fish nor fowl- porastać a. obrastać w pierze to feather one’s nestThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pierz|e
См. также в других словарях:
skubać się – skubnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skubać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skubać się po brodzie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} skubać nawzajem jeden drugiego : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… … Słownik języka polskiego
skubnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. skubać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paść się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} o zwierzętach: skubać i jeść trawę (zwłaszcza na pastwisku) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krowy, konie pasące się na łące. Koza pasie się na miedzy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skubanie — ↨ skubanie się n I rzecz. od skubać (się) … Słownik języka polskiego
szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… … Słownik języka polskiego
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
wąs — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. wąsie; lm M. y 1. często w lm «zarost nad górną wargą u mężczyzn» Bujny, suty wąs. Długie, sumiaste wąsy. Zapuścić, zgolić, czernić wąsy. Czesać, przycinać, pielęgnować wąsy. Najeżyć, nastroszyć wąsy. Szarpać, skubać… … Słownik języka polskiego
Zaun — 1. Achtern Tun woanen ok noch Lü r. (Strelitz.) – Firmenich, III, 74, 146. 2. An den Zäunen findet man keine gebratene Tauben. 3. Ausser dem Zaun ist gut dingen. – Simrock, 11992; Froschmeuseler, Ttb; Körte, 7061. Im Gefängnisse vergeht der Muth … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
gęś — ż V, DCMs. gęsi; lm MD. gęsi, N. gęsiami a. gęśmi 1. «Anser, ptak z rzędu blaszkodziobych, zwykle duży, głównie roślinożerny, o dość wysokich nogach z palcami spiętymi błoną pływną, dziobie silnym, u nasady wysokim, sprawnie chodzący i latający… … Słownik języka polskiego
szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… … Słownik języka polskiego