Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

skubać się

См. также в других словарях:

  • skubać się – skubnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skubać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skubać się po brodzie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} skubać nawzajem jeden drugiego : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… …   Słownik języka polskiego

  • skubnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. skubać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • paść się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} o zwierzętach: skubać i jeść trawę (zwłaszcza na pastwisku) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krowy, konie pasące się na łące. Koza pasie się na miedzy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skubanie — ↨ skubanie się n I rzecz. od skubać (się) …   Słownik języka polskiego

  • szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… …   Słownik języka polskiego

  • wąs — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. wąsie; lm M. y 1. często w lm «zarost nad górną wargą u mężczyzn» Bujny, suty wąs. Długie, sumiaste wąsy. Zapuścić, zgolić, czernić wąsy. Czesać, przycinać, pielęgnować wąsy. Najeżyć, nastroszyć wąsy. Szarpać, skubać… …   Słownik języka polskiego

  • Zaun — 1. Achtern Tun woanen ok noch Lü r. (Strelitz.) – Firmenich, III, 74, 146. 2. An den Zäunen findet man keine gebratene Tauben. 3. Ausser dem Zaun ist gut dingen. – Simrock, 11992; Froschmeuseler, Ttb; Körte, 7061. Im Gefängnisse vergeht der Muth …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • gęś — ż V, DCMs. gęsi; lm MD. gęsi, N. gęsiami a. gęśmi 1. «Anser, ptak z rzędu blaszkodziobych, zwykle duży, głównie roślinożerny, o dość wysokich nogach z palcami spiętymi błoną pływną, dziobie silnym, u nasady wysokim, sprawnie chodzący i latający… …   Słownik języka polskiego

  • szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»